Artikelen

Cecile Beijk - Ere lid

Laat ik het maar eens opzoeken in de dikke Vandale, dacht ik toen René Godschalx mij vroeg om een stukje te schrijven over het erelidmaatschap voor de site. En hoe word je het? Ik was al hevig vereerd toen de damesleden Leony en Maria van Sambuca mij destijds in 1995 vroegen of ik de bekkens wou hanteren. Want ze hadden niemand meer. Zenuwachtig dat ik was, die eerste keer. Ik dacht steeds, ik doe het niet goed…., ik krijg op mijn kop…., ik word weggestuurd… Geen sprake van, Mart (toen de dirigent) hoorde me niet eens. En wat heb ik met plezier gemusiceerd met dat groepje ongeregeld. Ook de pauzes waren gezellig, tijdens de repetities.

Maar het meest heb ik genoten van de keren dat we buitenslands optraden. Ik zie ons nog lopen, op de maaskeien van een of ander Duits wijnstadje. De trotoirs vol publiek dat ons aanmoedigde en huldigde, en wij alsof we een volleerd vakbekwaam en perfect muziekgezelschap waren tetterden onze muziek langs de gevels van de Duitse huizen.

En die keer dat we per boot muzikaal over het water voeren, en Jeannette, alle zorg over de instrumenten nam en daardoor de boot miste. Die Duitse kapitein vond het maar niks dat ie moest aanleggen bij de volgende stop om Jeannette op te laden. En de Limmericks die we verzonnen in de bus. Wie heeft het boekje nog??

Maar ik was in de vanDale aan het zoeken. Erelid, zo staat er, is iemand wie wegens zijn verdiensten als blijk van onderscheiding het lidmaatschap is opgedragen of verder zonder verplichtingen wordt toegekend. Dat is mooi, ik hoef niks te doen, maar blijf lid. Naar de verdiensten mag je raden. Ik zou het niet weten.

In 2001 hield ik het voor gezien, want we hadden een prima slagwerker in ons midden en ik werd met het ouder worden erg onzeker. Mijn slag kwam vaak te laat, vond ik dus, ophouden. Johan, toen voorzitter verblijdde mij bij het afscheid tot mijn grote verrassing met de titel erelid en een klein schilderijtje waarop een foto van mij met bekkens alsof ik twintig ben.

Dus nu ben ik erelid, wat een eer.

Cecile is in 2020 op de leeftijd van 90 jaar overleden.

Cecile rust zacht.

Vacatures

• Bassen
• Saxen
• Fluiten
• Trombones
• Euphoniums
• En andere instrumenten

Mini Camping/Groepsaccomodatie Riestenblik Leende